
André is meester op een basisschool. Hij heeft groep 6, 7 en 8; een stamgroep in een Jenaplanschool. De school besteedde altijd veel tijd aan de creatieve vakken en dat zag je als je de school en de lokalen binnen kwam. Er is veel verloop in deze school en de nieuwe leerkrachten houden meer van muren met spellingsregels en reserveren slechts een klein deel voor de ‘werkjes’ van de kinderen.
André’s lokaal hangt VOL. Alle wanden hangen boordevol met creaties van kinderen. Sommige grote groepswerken blijven wat langer hangen, anderen worden frequent gewisseld (door de kinderen). De grootste werken beslaan al gauw 5 vierkante meter (en meer). Verder hangt het plafond vol, evenals de ramen van de schuifpui en enkele buitenramen (daar waar de zon hinderlijk binnenkomt). Ook de hal voor het lokaal hangt vol: muren, plafond, overal. Zelfs de middenruimte heeft hij als expo-ruimte gebombardeerd van kindwerk.
De meningen zijn erg verdeeld over rust, eenheid en witte muren tegenover dat wat André doet. Wat wel duidelijk is is dat bestuur en directie altijd (!) aan nieuwe mensen trots André’s lokaal laten zien. En ook kinderen en hun ouders zijn trots op hun ‘museumpje’.