Voor aanvang van het examenjaar was André op vakantie in Tsjechië. Zijn voorliefde voor dit land zit o.a. in de traditie rond poppentheaters. Hij heeft al vele poppenmusea bezocht. Dit jaar was hij in een heel groot, grondig en geschiedkundig poppenmuseum in Pilzen. 

De geschiedenis van het Tsjechisch poppentheater begon in 1880 net buiten Pilzen, met de twee creatieve leerkrachten Knorr en Cimrhanzl. Samen met leerlingen speelden ze voor publiek stukken als Don Juan en Faust. Deze rondreizende onderwijzers willen met hun poppenspel entertainen en aan de Tsjechische taal werken. 

In 1913 start een poppentheater met als doel geld in te zamelen voor kinderen. Een jaar later sluiten ze zich aan bij het bekende rondtrekkende theater van Karel Novak. Van 1920 komen de eerste stukken in het ‘echte’ theater. Ze zitten (zo net na de eerste wereldoorlog) vol politieke satire. Gustav Nosek maakte veel van de poppen. Zoals in 1926 de bekende Hurvinek. Dit werd het allerbelangrijkste en bekendste poppentheater.  Mede dankzij:

• Jan Vavrik-Ryz (de creatieve kracht, speler van vele poppen en muziekinstrumenten; 1900-1970)
• Frank Wenig (leerkracht, kinderboekenschrijver en verhalenverteller; 1898-1974) 
• Josef Skupa (tekenleerkracht en theatermaker die de wereld wilde veroveren; 1892-1957)  

Het grote probleem van een poppenontwerper is de natuurlijk de emotie die het gezicht moet krijgen. Het gezicht moet op elk moment in het verhaal een passende emotie kunnen tonen. Zo moeten sommige koppen met één uitdrukking zowel blij, bang, boos en bedroeft kunnen uitstralen. Dit jaar heeft André daar een onderzoekje naar gedaan. Hij heeft honderden poppenkoppen gefotografeerd en bekeken. 

Kijk ook naar de marionetten-video die hier gemaakt is.