
De Amerikaanse schilder William Utermohlen (1933-2007) woonde in Londen toen hij in 1994 merkte dat zijn geheugen en motoriek minder werden. Hij lijdt aan alzheimer, waar hij ook aan overlijdt.
De ontdekking van de ziekte is voor de kunstenaar reden om veel zelfportretten te gaan maken, om zo zichzelf en de ziekte beter te leren begrijpen. De werken worden minder gedetailleerd, donkerder, uiteindelijk waziger en zelfs abstracter. In nog geen vier jaar tijd is de tekenstijl totaal veranderd.